Ααλτόνεν, Βάινε

(Wäinö Aaltonen, 1894 – 1966).Φιλανδός γλύπτης. Σπούδασε στη σχολή σχεδίου της Τουρκού, διαμόρφωσε όμως αυτόνομα την καλλιτεχνική του προσωπικότητα. Η πρώτη περίοδος της δραστηριότητάς του χαρακτηρίζεται από σειρά γυναικείων προτομών γεμάτων λεπτό λυρισμό. To1916 εκθέτει έργα του για πρώτη φορά και το 1925 επιβάλλεται στη φιλανδική καλλιτεχνική ζωή με το άγαλμα του δρομέα Πάαβο Νούρμι, ένα νευρώδες έργο, με το οποίο ο Ά. έφτασε σε πλήρη καλλιτεχνική ωριμότητα. Στα κατοπινά του έργα περιλαμβάνονται ένα ανάγλυφο για το πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, τα μνημεία του ποιητή Κίβι στο Τάμπερε και στο Ελσίνκι, οι προτομές του συνθέτη Γιαν Σιμπέλιους και του ποιητή Άαρο Χέλακοσκι, που μαρτυρούν οξύτατη αίσθηση της γλυπτικής ύλης. Ο Ά. είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης φιλανδικής τέχνης. Το ύφος του, αρκετά επηρεασμένο από τον κυβισμό, χαρακτηρίζεται από μια τάση προς τις μνημειακές δημιουργίες. Ο ολυμπιονίκης Φιλανδός δρομέας Πάαβο Νούρμι, γλυπτό έργο του Βέινε Ααλτόνεν.